Co na to psycholog, kiedy do psychologa, psychiatry, dla kogo psychoterapia, psychologia, kim jest psycholog, o psychoterapii

TEORIA PERYFERALNA EMOCJI W. JAMESA
Peryferalna - on uważa, że emocje powstają w wyniku zmian cielesnych na peryferiach, rejestracja zdarzenia (percepcja sytuacji) => zmiany cielesne => świadomość zmian cielesnych rejestrowana jest jako stan emocjonalny.
Jako pierwsze muszą być zmiany cielesne i dopiero potem pojawia się emocja. Emocja jest następstwem zmian cielesnych.
James (teoria peryferalna), gdyż on uważa ,że w wyniku zmian cielesnych, na peryferiach - peryferalna.
MODEL POZNAWCZY EMOCJI M. ARNOLD
Poznawcza, ponieważ emocje powstają w wyniku poznania.
TEORIA ARNOLD poznawcza, gdyż emocje powstają w wyniku poznania. Najpierw jest rejestracja sytuacji, pojawiają się zmiany cielesne emocje potem. U Arnold, podobnie jak James, tylko używa innych pojęć, występuje u niej pojęcie postawy motorycznej, jest ona charakterystyczną zmianą cielesną w zakresie motoryki. Zmiany motoryczne jak się pojawiają ,to one ukierunkowują świadomość człowieka, emocja, w wyniku pojawienia się emocji pojawia się działanie u Arnold i Jamesa.
U Arnold sytuacja wyzwala zdarzenie najpierw jest ocena oszacowanie sytuacji, w wyniku oceny sytuacji doświadcz. emocji, czyli jak ja oceniam sytuacje, np. : w tej chwili wchodzi do sali niedźwiedź! w tym momencie w wyniku oceny doświadczenie emocji, lub koleżanka jest tak pociągająca ,że wyzwala stan emocjonalny, pojawiają się zmiany, mam ochotę podejść i pogłaskać ją po głowie.
U Leepera ważna motywacja emocja jest tak naprawdę motywem, wejście koleżanki wyzwala we mnie chęć działania. Pragnienie działania jest motywem emocja .
Teoria K. Darwina pojawia się współcześnie pod postacią rożnych teorii emocji.
Emocje maja 3 komponenty:
-neurofizjologiczny
-podmiotowy-doswiadczeniowy
-ekspresyjny
Koncepcje neurofizjologiczne:
udział struktur neuronalnych
Model adaptacyjny Darwina ( model bliski motywacyjnemu ) - pojawia się współcześnie w postaci różnych teorii emocji. Darwin wskazywał pewne fakty decydujące o zmianie zachowań i pozwalające wnioskować o pewnych stanach doświadczanych przez ludzi (ludzi traktował jak efekt końcowy ewolucji). Darwin wskazywał, że we wszystkich kulturach różne emocje są związane z pewnymi wzorcami zmian w mięśniach. Różne emocje (zmiany mięśniowe) wyzwalają różną ekspresję. Zatem istnieje tzw. uniwersalny język. Każdy z nas, bez względu na kulturę, pokazuje pewien styl ekspresji. Ten styl ekspresji pozwala wnioskować o przeżyciach wspólnych dla ludzi. We wszystkich kulturach różne emocje są związane z różnymi zmianami mięśniowymi (szczególnie na twarzy). Zmiany te (wzorce i sposoby reagowania widoczne przede wszystkim na twarzy ale i na całym ciele) są (podobne) u ludzi i u zwierząt (np. jak człowiek się zjeża)
U ludzi i u zwierząt przyjemne (pozytywne) emocje i nieprzyjemne (negatywne) emocje wyrażają się w przeciwstawnych wzorcach zmian somatycznych (wzorcach ekspresji). Dlatego też na podstawie zmian somatycznych można domniemywać jakie stany emocjonalne są przeżywane Wg Darwina wzorce zmian somatycznych związane z daną emocją mają znaczenie funkcjonalne. Wzorce zachowań, związane z danym stanem emocjonalnym dają szansę adaptacji do otoczenia a jednocześnie przystosowują sobie otoczenie. Wprowadzenie takiego sposobu myślenia ma bezpośredni wpływ na współczesne ekspresywne teorie emocji. U Darwina kluczem do zrozumienia emocji jest ekspresja to co wyraża ciało (a szczególnie twarz). To co wyraża ciało pełni jednocześnie funkcję adaptacyjną daje szansę przystosowania (przez wzorce ekspresji ja wyzwalam pewne zachowania u innej osoby). Upraszczając Darwina przedstawię schemat interpretacji jego myślenia, gdzie cykl znaczeń przebiega następująco: sytuacja (zdarzenie) => percepcja tej sytuacji (uruchamia się kod poznawczy) => następuje ekspresja twarzy (pojawia się pewien styl wyrażania siebie) => pojawiają się odczucia związane z tą ekspresją. Proces ewolucji prowadzi do tego, że ekspresja twarzy związała się z pewnym stanem psychicznym -wyzwalanie się ekspresji twarzy => uruchamia momentalnie pewne wzorce pobudzeń wewnętrznych => te wzorce pobudzeń wewnętrznych w ciele wyzwalają => pewne odczucia wewnętrzne. Jest to pewien automatyzm , który wg Darwina jest efektem ewolucji (coś wdrukowane) (np. jak się zmarszczycie to macie tendencję do odczuwania stanu emocjonalnego np. gniewu, smutku). W efekcie stan emocjonalny pojawia się w następstwie ekspresji (tak jakby ona była podstawą) i wyzwala dalsze emocjonalne zmiany w ciele. Ekspresja stanowi wg Darwina pewną formę działania. Darwin i jego konwencja leży u podłoża współczesnych ekspresywnych teorii emocji
Lange, Wegner i Cannon wychodzili z pozycji analiz fizjologicznych (zajmowali się fizjologią, strukturą biologiczną człowieka) a nie analiz psychologicznych. Teoria Jamesa znajduje swoje uzasadnienie w podkładach fizjologicznych na które wskazywał Lange i Wegner. Teoria Canona też jest teorią fizjologiczną a nie psychologiczną. Canon zaczynał od analizy struktur neurofizjologicznych, które odpowiadają za powstawanie stanów emocjonalnych.